Opis

“Opowieści przy Świecach” są zbiorem dwunastu historii nie zawsze prawdziwych i nie zawsze strasznych. Są to historie, które wydarzyły się prawdopodobnie w niedalekiej przeszłości, lub jeszcze mogą się wydarzyć, w zależności od wyobraźni i zaangażowania czytelnika. Czyż bowiem jesteśmy zawsze pewni, że to co nas spotyka, spotyka nas rzeczywiście? Ale tak na sto procent? Niejednokrotnie zadajemy sobie przecież pytanie, kiedy kończy się sen i zaczyna jawa. Otóż nie ma takiej granicy, jasnej i wyraźnej, a to co istnieje pomiędzy tymi dwoma stanami, tak zwana „szara strefa” rzeczywistości jest niekiedy niezwykle trudna do określenia. Pozostawmy zatem czytelnikowi osąd co w tych historiach zdarzyło się naprawdę, a co jest tworem wyobraźni autora.

O autorze

Andrzej Galicki
Urodził się w Warszawie, gdzie spędził dzieciństwo i wczesną młodość.
Po ukończeniu studiów na wydziale Inżynierii Lądowej płockiego oddziału
Politechniki Warszawskiej, rozpoczął pracę w zawodzie budowlańca.
Pracował jako inżynier na kilku priorytetowych budowach warszawskich,
między innymi przy budowie Dworca Centralnego.
W roku 1980, zniechęcony stosunkami społecznymi panującymi w PRL, wyjechał z kraju. Nigdy nie był członkiem PZPR i to uważa za swoje największe osiągnięcie
z tamtego okresu życia.
Zamieszkiwał kolejno w kilku miastach (Paryż, Wiedeń, Toronto) zanim na stałe osiedlił
się w Montrealu, gdzie mieszka do dzisiaj ze swoją żoną Marleną.
Pracuje jako projektant przy budowie elektrowni wodnych, jednocześnie zajmuje się twórczością literacką czerpiąc materiały do swoich książek ze wspomnień.
Napisał pięć książek: „Ławka”, „Opowieści przy Świecach”, „Biała Dolina”, „Za Wielką Wodą”, oraz „Na Rozdrożu”.